Folklor, góralskie kapele, pyszne jedzenie i wspaniałe widoki, zapierające dech w piersiach; oto z czym najczęściej kojarzymy zimową stolicę Polski. Rozsławili ją w dwudziestoleciu międzywojennym Stanisław Witkacy, Maria Pawlikowska, Karol Szymanowski i wielu innych artystów.
To tu swoją niesamowitą, pełną chorągwi i niepokojących instalacji, mroczną i inspirującą wielu twórców pracownię miał Władysław Hasior.
To właśnie w Zakopanem miało swój początek taternictwo, ruch, który w latach późniejszych zdobył niezwykłą popularność. Współcześnie Zakopane stało się mekką miłośników zimowych sportów, ceniących sobie stoki Tatr oraz doskonałą infrastrukturę narciarską.
Ale powiedzieć tyle o Zakopanem, to tyle, co powiedzieć nic. Jakie inne tajemnice w sobie kryje najpiękniejsze i najwyżej położone miasto południowej Polski?
Przede wszystkim Zakopane to miasto z wielowiekową historią. Jego nazwa pojawia się w dokumentach w 1605 r. Powstało ponad 400 lat temu, w momencie przekształcenia osiedli pasterzy w stałe miejsca zamieszkania. Swoje istnienie zawdzięcza Stefanowi Batoremu, który w 1587 roku wydał prerogatywę osadniczą. A skąd ta dziwna nazwa?
Nazwa miasta bynajmniej nie pochodzi od opadów śniegu, pod którymi przez sporą część zimy drzemie miasto. Zgodnie z legendą, nazwa powstała, kiedy mieszkaniec tych terenów zabrał się za karczowanie i przekopanie swojego kawałka ziemi. Mieszkańcy pobliskich wiosek, z zaciekawieniem przyglądający się działaniom mężczyzny, zaczęli nazywać te tereny „kopane”. A że mężczyzna mieszkał za miejscem, za którym kopał, szybko miasto nazwano Zakopane.
Jeśli wydaje nam się, że to miasta centralnej Polski najszybciej podążały za technologicznym postępem, jesteśmy w błędzie. To właśnie Zakopane bowiem, jako jedna z pierwszych miejscowości, mogło poszczycić się telegrafem oraz oświetleniem, dzięki działalności Towarzystwa Tatrzańskiego, które zbudowało budynek poczty i Dworca Tatrzańskiego.
Zimowa stolica Tatr to także ważne miejsce na kulturowej mapie Polski. To tu tworzył Henryk Sienkiewicz, Władysław Orkan, Stefan Żeromski, Kazimierz Przerwa-Tetmajer oraz Jan Kasprowicz. Tu narodził się styl zakopiański.
W 1873 r. zawiązuje się Towarzystwo Tatrzańskie, propagujące wiedzę o Tatrach, a w 1892 r. lokalny teatr. Na deskach zakopiańskiej sceny występowała Helena Modrzejewska oraz Irena i Ludwik Solscy.
zostań naszym fanem